-لقب «قائم» را چه کسی برای حضرت مهدی (علیه السلام) انتخاب کرد؟
-چه شد كه خداوند دستور «مباهله» به رسول خود داد و «مباهله» به چه معناست؟
-آيه مباهله در حق چه كسي نازل شده است؟
-روايات مهمي كه در مورد نزول آيه مباهله در حق اهل بيت وجود دارند و همچنين نظرات مؤيد اين معنا كدامند؟
-ديدگاه اهل تسنن و شيعه در مورد آية مباهله چيست؟
-اهّميّت مباهله در چيست؟
-جريان مباهله و آيه مربوط به آن مبيّن چيست؟
-جريان مباهله چه بود و چگونه مؤيد اين نكته است كه اهل بيت در آيه تطهير، علي و فاطمه و حسن و حسين هستند؟
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-برترین اعمال در شب قدر چه عملی است؟
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان(2724)
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران (2040)
-اصحاب شمال چه كساني هستند؟(1591)
-هدايت به امر چيست ؟(1425)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(1375)
-چرا سوره روم و عنکبوت را در شب قدر می‌خوانیم؟(1351)
-ریشه های قرآنی ضرب المثل «از تو حرکت از خدا برکت»(1338)
-احساس مي كنم مشيت الهي اختيار رااز انسان سلب كرده و ديگر نمي تواند درسرنوشت خود تغيير ايجاد كند . در اين باره توضيح بفرماييد .(1169)
-لقب «قائم» را چه کسی برای حضرت مهدی (علیه السلام) انتخاب کرد؟(1162)
-جريان مباهله و آيه مربوط به آن مبيّن چيست؟(1098)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟
(0)
(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟
(0)
(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.
کد مطلب:34574 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30
آيا مذهب ماني، ثنوي بوده است؟
ثنويت ماني خيلي صريحتر است از ثنويت زردشتي. ثنويت مزدكي همان ثنويت مانوي است با اندكي اختلاف. شهرستاني در الملل و النحل ثنوبت را به ماني نسبت ميدهد نه به زردشت و مفصل دربارة آن بحث ميكند. محققان و مستشرقان در عصر اخير تحقيقات زيادي دربارة ماني و دين او كردهاند. آقاي تقيزاده كه يكي از محققان طراز اول در اين موضوع به شمار ميرود، ميگويد:
«... دين ماني بر دو اصل، يعني خير و شر يا نور و ظلمت و سه دور يعني ماضي و حال و استقبال مبني است. منشأ كلي و اصلي وجود و در واقع خداي بزرگ دو تاست، كه يكي را نور و ديگري را ظلمت ميناميم. در منابع ايراني اين دو صل را «دوبن» ناميدهاند. در بدو امر، يعني در ازل و قبل از حدوث خلقت و دنيا اين دو اصل جدا و مستقل و منفك از هم بودند كه آندو را مانويان ماضي مينامند. قلمرو نور در بالا و منبسط به شمال و مشرق و مغرب بوده و مقر ظلمت در پايين و ممتد در جهت جنوب بود، و اگر چه با هم، هم حدود بودند، سرحد فاصلي داشتند و تماسي در كار نبود. بنابر بعضي بيانات از قسمت جنوبي فضا نيز يك ثلث متعلق به نور بوده و لذا وسعت قلمرو نور پنج برابر قلمرو ظلمت بود. هر يك از اين دو اصل در قلمرو خود ساكن و آرام قرار داشتند. عالم نور داراي تمام صفات خوب بود و نظم و صلح و فهم و سعادت و سازش در آنجا حاكم بود، ولي در عالم ظلمت اغتشاش و بينظمي و كثافت مستولي بود. گاهي اين دو اصل را به عنوان دو درخت ناميدهاند: يكي را درخت حيات و ديگري را درخت مرگ. در قلمرو نور پدر عظمت حكمران است و در قلمرو ظلمت پادشاه تاريكي. قلمرو نور از پنج ناحيه و مسكن به وجود آمده كه پنج عضو خدا يعني هوش و فكر و تأمل و اراده و ائونهاي بيشمار (موجودات جاويد و مظاهر خدا) در آن ساكن هستند. قلمرو ظلمت هم از پنج طبقه روي همديگر به وجود آمده كه از بالا به پايين عبارت است از دود پايه و آتش بلعنده و باد مخرب و آب لجني و ظلمات.»
«... دين ماني بر دو اصل، يعني خير و شر يا نور و ظلمت و سه دور يعني ماضي و حال و استقبال مبني است. منشأ كلي و اصلي وجود و در واقع خداي بزرگ دو تاست، كه يكي را نور و ديگري را ظلمت ميناميم. در منابع ايراني اين دو صل را «دوبن» ناميدهاند. در بدو امر، يعني در ازل و قبل از حدوث خلقت و دنيا اين دو اصل جدا و مستقل و منفك از هم بودند كه آندو را مانويان ماضي مينامند. قلمرو نور در بالا و منبسط به شمال و مشرق و مغرب بوده و مقر ظلمت در پايين و ممتد در جهت جنوب بود، و اگر چه با هم، هم حدود بودند، سرحد فاصلي داشتند و تماسي در كار نبود. بنابر بعضي بيانات از قسمت جنوبي فضا نيز يك ثلث متعلق به نور بوده و لذا وسعت قلمرو نور پنج برابر قلمرو ظلمت بود. هر يك از اين دو اصل در قلمرو خود ساكن و آرام قرار داشتند. عالم نور داراي تمام صفات خوب بود و نظم و صلح و فهم و سعادت و سازش در آنجا حاكم بود، ولي در عالم ظلمت اغتشاش و بينظمي و كثافت مستولي بود. گاهي اين دو اصل را به عنوان دو درخت ناميدهاند: يكي را درخت حيات و ديگري را درخت مرگ. در قلمرو نور پدر عظمت حكمران است و در قلمرو ظلمت پادشاه تاريكي. قلمرو نور از پنج ناحيه و مسكن به وجود آمده كه پنج عضو خدا يعني هوش و فكر و تأمل و اراده و ائونهاي بيشمار (موجودات جاويد و مظاهر خدا) در آن ساكن هستند. قلمرو ظلمت هم از پنج طبقه روي همديگر به وجود آمده كه از بالا به پايين عبارت است از دود پايه و آتش بلعنده و باد مخرب و آب لجني و ظلمات.»
مجموعه آثار شهيد مطهري ج14 ـ خدمات متقابل اسلام و ايران صفحه: 214
شهيد مطهري
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.